Tο Πρόγραμμα Perspective project φιλοξενεί την τέχνη, την ποίηση και τη συγγραφή με σκοπό να τερματίσει το στίγμα και να προσφέρει μια διέξοδο σε όσους έχουν προβλήματα ψυχικής υγείας. Ο 24χρονος ιδρυτής, Mark Anscombe, μοιράζεται ήδη το έργο 30 καλλιτεχνών από το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, οι οποίοι έχουν διάφορα θέματα ψυχικής υγείας. Το έργο δέχεται υποβολές σε οποιαδήποτε μορφή και οι άνθρωποι μπορούν να υποβάλλουν ανώνυμα.
- Στο άδυτα βάθη του άγχους του Jayoon Choi
“Υπάρχει κάποια στιγμή που δεν μπορείτε πια να διαχειριστείτε, έτσι βυθίζεστε βαθιά… Γεμάτος απεχθείς σκέψεις. Αλλά, Ω αγαπητέ! Εγώ ήμουν το τέρας.”
- Σιωπηλή κραυγή της Eva Charkiewicz
“Η περιπέτεια μου με τη φωτογραφία άρχισε μετά το θάνατό του πατέρα μου. Δεν μιλούσα με τους ανθρώπους και σταμάτησα να συναντώ ανθρώπους. Η κατάθλιψή μου σχεδόν με σκότωσε. Όλα τα αρνητικά συναισθήματα που ήταν μέσα μου και εξακολουθούν να είναι (στην κατάθλιψη αρέσει να επιστρέφει), τα δείχνω στις φωτογραφίες μου.”
- Ο πόνος σου είναι πόνος μου από τη Paula Scotter
“Αυτό αντιπροσωπεύει τα δυσλειτουργικά μοτίβα σχέσεων. Είναι η προσδοκία ότι εάν βάζετε τις ανάγκες κάποιου άλλου πριν από τις δικές σας, με κάποιο τρόπο αυτό θα σας κάνει ευτυχισμένους. Επιτρέπεις στον εαυτό σου να υποστεί κακομεταχείριση και να μην βάζει όρια, έτσι μετά αναρωτιέσαι γιατί αισθάνεσαι τόσο άσχημα και τόσο μόνος. Αφήνεις τα συναισθήματά σου να αναδυθούν, μέχρι που μια μέρα θα καταλάβεις και έτσι θα ξεφύγεις – μακριά από τη σχέση και την κακομεταχείριση. Το μοτίβο επαναλαμβάνεται μέχρι να πείς φτάνει πια και να προχωρήσεις στην αυτογνωσία, αυτο-αγάπη και θεραπεία. Η θεραπεία ήταν η διαδρομή μου σε αυτό. Όχι πια θύμα.”
- Τίγρης, καρχαρίας και εγώ να κάθομαι για τσάι από την Emma Haddow
“Έχω αγωνιστεί με το άγχος και την κατάθλιψη από τότε που ήμουν έφηβη.Έχουν υπάρξει στιγμές που με κατέλαβε, και φοβόμουν τα πάντα. Άρχισα να αντιμετωπίζω τους φόβους μου, οι δαίμονες μου ακόμα υπάρχουν και εγώ συνεχίζω. Είναι τρομακτικά στο σκοτάδι, αλλά αυτό που είναι πιο τρομακτικό για μένα είναι να αρνείσαικαι να καταπιέζεις αυτό που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια. Η ψυχική υγεία μου είναι καλή αυτή τη στιγμή. Οι σκοτεινές μέρες μου είναι ακόμα εδώ, αλλά δεν τις διώχνω πλέον. ”
- Αποπροσωποποίηση από τον Morgan Page
“To ζωγράφισα αυτό, αφού συνειδητοποίησα ότι βιώνω επεισόδια αποπροσωποποίησης. Τα είχα βιώσει για λίγο, αλλά ποτέ δεν ήξερα τι ήταν. Μόλις ανακάλυψα ότι είχαν όνομα, όλα απέκτησαν νόημα. Αισθάνεστε σαν να είστε απομονωμένοι από τον εαυτό σας. Το κεφάλι θα μπορούσε τελικά να επανασυνδεθεί και τελικά θα μπορούσα να ξανά να νιώσω τον εαυτό μου και πάλι.”
- Εγκεφαλικός εμετός
“Αυτό αντιπροσωπεύει την καθημερινή κατάσταση στο μυαλό μου. Αγχωτικές σκέψεις, καταθλιπτικές σκέψεις, υποσυνείδητες σκέψεις, σκέψεις για τις σκέψεις, διαρκής κριτικός σχόλιασμός και ένα ανεμοστρόβιλο από σκοτάδι, μούδιασμα και πλήρη εσωτερική αναταραχή.”
- Ψίθυροι φαντασμάτων από την Eva Charkiewicz
“Θέλω να σας δείξω τον κόσμο μου (τους τέσσερις τοίχους μου) – τις φωτογραφίες μου. Ενδιαφέρομαι για τη φωτογραφία μετά τη διάγνωση με κλινική κατάθλιψη. Η φωτογραφία με βοήθησε και με βοηθάει με τα συναισθήματά μου.”
- Ποιος νοιάζεται, από την Janet Ford
“Από το έργο 100μέρες με διπολική. Αυτή η εικόνα απεικονίζει το πώς αισθάνεται κανείς όταν είναι τόσο καταθλιπτικός όσο και μανιακός. Και στις δυο καταστάσεις υπάρχει η νοοτροπία του “ποιος νοιάζεται”, αλλά και οι δύο είναι τελείως διαφορετικές. Όταν είσαι σε κατάθλιψη, δεν μπορείς να νοιάζεσαι για τίποτα. Η ζωή έχει χάσει κάθε νόημα. Όταν είσαι μανιακός, δεν σε νοιάζει τίποτα. Αλλά η μανία είναι κάτι περισσότερο από το να είσαι σε θέση να σκεφτείς για την τρέχουσα στιγμή. Δεν σκέφτεσαι ούτε νοιάζεσαι για το μέλλον ή τις συνέπειες.”
Πηγή: www.theguardian.com Eight artworks inspired by mental health problems