INPSYCHE.GR Εύη Ρομφαία, Κλινική ψυχολόγος
Σχετικά Άρθρα
Είμαι σίγουρη πως πολλοί από εσάς εκεί έξω έχετε νιώσει πως είναι να παλεύεις με το ίδιο σου το μυαλό . Η κατάθλιψη είναι μια ψυχική ασθένεια και η κύρια αιτία αναπηρίας ανά τον κόσμο με πάνω από 300 εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως (WHO, 2018).
Η κατάθλιψη σε κάνει να νιώθεις πως βουλιάζεις αργά και βασανιστικά, σε σκοτώνει με τον δικό της τρόπο κάθε μέρα. Αν ρωτήσεις κάποιον που υποφέρει από αυτή την ασθένεια να σου περιγράψει πως νιώθει με λόγια, είμαι σχεδόν σίγουρη ότι δεν θα μπορέσει . Κάνεις δεν μπορεί να εξηγήσει πόσο δύσκολο είναι να ζεις να ξυπνάς και να κοιμάσαι μαζί της . Κανένας δεν θα μπορέσει να σου πει πως είναι σαν να ζεις σε μια κόλαση , να πνίγεσαι και κανείς να μην μπορεί να σε βοηθήσει να ανασάνεις , φαντάσου να είσαι κάτω από το νερό να προσπαθείς να βγεις στην επιφάνεια και να μην μπορείς να βρεις ένα χέρι να σε τραβήξει αυτές τις δύσκολες ώρες .
Η κατάθλιψη ωστόσο δεν είναι πάντα έτσι , υπάρχουν στιγμές που αισθάνεσαι όμορφα , αυτό συμβαίνει γιατί η κατάθλιψη σε κάνει να εκτιμάς τα μικρά όμορφα πράγματα που οι άλλοι αγνοούν , εκτιμάς μια σφιχτή αγκαλιά , ένα φιλί στο μέτωπο , αισθάνεσαι χαρά βλέποντας παιδιά να παίζουν και μερικές φορές ζηλεύεις την ανεμελιά τους , νιώθεις χαρά να κοιτάς τον ήλιο να ανατέλλει κάθε πρωί ή να δύει κάθε βράδυ…
Όμως η κατάθλιψη δεν είναι πάντα καλή μαζί σου. Σου δημιουργεί κρίσεις πανικού , συμπεριφορές που δεν μπορείς να ελέγξεις , το αίσθημα ότι είσαι αβοήθητος ή τις περισσότερες φορές νιώθεις να μην σ αγαπάει κανείς και πως όλοι θα σε αφήσουν στο τέλος . Υπάρχουν και αυτές οι φορές που αισθάνεσαι ότι κάποιος σου σφίγγει τόσο πολύ το στήθος που σου παίρνει την ανάσα σου .
Η κατάθλιψη έχει πολλά πρόσωπα , μερικές φορές αισθάνεσαι άδειος και δεν μπορείς να κλάψεις ούτε να ουρλιάξεις, άλλες πάλι δεν μπορείς να κοιμηθείς για μέρες και άλλες δεν θες να ξυπνήσεις. Για τους ανθρώπους που πάσχουν από κατάθλιψη ο ύπνος μερικές φορές μοιάζει σωτήριος , ένας τρόπος να αγνοήσεις τα προβλήματα που δεν μπορείς να λύσεις.
Η κατάθλιψη έχει και μια αυτοκαταστροφική πλευρά . Μια πλευρά που σε κάνει να φέρεσαι άσχημα στον εαυτό σου και να το απολαμβάνεις με ένα περίεργο τρόπο… Εννοώ τις φορές που δεν χρησιμοποίησες προφύλαξη στο σεξ , άλλες πάλι που χαράζεις το εαυτό σου και μετά κοιτάς της πληγές και κατά ένα περίεργο τρόπο σε κάνει να νιώθεις ζωντανός , να κάνεις χρήση ουσιών για να γεμίσεις το κενό ή να έχεις τάσεις φυγής και άλλες πάλι που ξοδεύεις όλα σου τα χρήματα σε πράγματα που δεν χρειάζεσαι . Αυτή είναι μια περίοδος μανίας που διανύεις και είναι σύμπτωμα της διπολικής διαταραχής, η περίοδος αυτή εναλλάσσεται σε κάποιους ανθρώπους με βαριά κατάθλιψη.
Η κατάθλιψη έχει κι ένα χαμογελαστό πρόσωπο , ένα πρόσωπο που φοράς κάθε μέρα ώστε να μην δει κάνεις την θλίψη στα μάτια σου. Κάθε μέρα σηκώνεσαι φοράς την μάσκα σου και κάνεις τα πράγματα που όλοι θεωρούν φυσιολογικά αλλά στο μυαλό σου όλη αυτή η καθημερινότητα, η ρουτίνα σε σκοτώνει . Είναι άθλος να κάνεις μπάνιο είναι άθλος να σηκωθείς από το κρεβάτι σου και να ξεκινήσεις την μέρα σου όπως όλοι , δυστυχώς υπάρχουν και μέρες που απλά αναρωτιέσαι γιατί ξύπνησα και σήμερα …Μέρες που εύχεσαι όλα να ήταν διαφορετικά…
Η κατάθλιψη σε κάνει να αγνοείς τις καθημερινές υποχρεώσεις σου , σε κάνει να θες να παραιτηθείς από όλα , από την δουλειά σου ή τις σπουδές σου. Το χειρότερο είναι ότι όλοι νομίζουν ότι είσαι χαζός ή τεμπέλης που απλά απολαμβάνει να μην κάνει τίποτα . Η αλήθεια είναι ότι αρνείσαι να αφήσεις πίσω το παρελθόν και σε στοιχειώνουν οι αναμνήσεις, συνέχεια σκέφτεσαι πράγματα που δεν έχουν ουσία, πράγματα που συνέβησαν στον παρελθόν και ίσως να μετάνιωσες , απλά και μόνο για να βασανίσεις τον εαυτό σου ακόμα μια νύχτα.
Η κατάθλιψη σπρώχνει μακριά τους ανθρώπους που αγαπάς , υπάρχουν και αυτές οι φορές που η κατάθλιψη σε κάνει ένα τελείως διαφορετικό άνθρωπο . Έναν άνθρωπο που ούτε καν εσύ αναγνωρίζεις, αποξενώνεσαι από την οικογένεια και τους φίλους σου, έχεις αυτό το αίσθημα ότι δεν αξίζεις να σε αγαπούν και κλείνεσαι στον εαυτό σου… Η κατάθλιψη καταστρέφει με τον δικό της μοναδικό τρόπο τα όνειρα σου. Την στιγμή που θα αντιληφθείς πόσο δύσκολα είναι πια τα πράγματα που συνηθίζεις να κάνεις θα παραιτηθείς από όλα , γιατί ; Γιατί πια δεν σε νοιάζει νιώθεις εγκλωβισμένος.
Αυτή η ψυχική ασθένεια όπως όλοι ξέρουμε δεν κάνει διαχωρισμούς . Δεν την νοιάζει αν είσαι πλούσιος ή φτωχός, όμορφος η άσχημος , διάσημος ή όχι , σε διαλέγει και γίνεται ο εφιάλτης σου μέχρι την στιγμή που θα μάθεις να την αγαπάς…
Υπάρχουν φορές που κανείς δεν σε καταλαβαίνει, ακούς από φίλους και οικογένεια « τι έχεις ; Γιατί κάνεις έτσι; Τι σου λείπει ; Τα έχεις όλα ! » και είναι η στιγμή που θες να τους δώσεις μια μπουνιά στα ματιά….
Μην το κάνεις !! Μην προσπαθείς να εξηγήσεις πως αισθάνεσαι !!! Δεν θα σε καταλάβει κάνεις που δεν βαδίζει στον ίδιο δρόμο με εσένα ….
Yπάρχει θεραπεία;
..ένα ερώτημα που βασανίζει πολλούς , είναι αν τα φάρμακα και η ψυχοθεραπεία είναι τρόποι για να πολεμήσεις αυτό το τέρας…
Φυσικά και είναι αλλά μην ξεγελάσεις τον εαυτό σου με αυτό , για να νικήσεις μια τέτοια μάχη πρέπει να πολεμάς κάθε μέρα , αλλά πρέπει επίσης να μάθεις πως να απολαμβάνεις αυτή την μάχη . Η ζωή δεν είναι ταινία είναι σκληρή πραγματικότητα και όσο πιο σύντομα το αντιληφθείς τόσο πιο σύντομα θα βρεις πράγματα που θα σου δίνουν νόημα στην ζωή σου .
Κατά την γνώμη μου το μεγαλύτερο λάθος σε αυτή την άνιση μάχη είναι ότι ψάχνεις κάποιον να τον κατηγορήσεις για αυτά τα συναισθήματα , τα ανήσυχα βραδιά , τις κρίσεις πανικού η τις στιγμές που σου κόβεται η ανάσα , αυτό για μένα είναι μεγάλο λάθος γιατί καταναλώνεις ενέργεια σε ένα ερώτημα χωρίς νόημα . Ακόμα και αν βρεις κάποιον να κατηγορήσεις , ο πόνος δεν φεύγει δεν θα κερδίσεις έτσι την μάχη , δεν θα αλλάξει κάτι .
Αν υποφέρεις και εσύ από κατάθλιψη θα ήθελα να ξέρεις πως δεν είσαι μόνος , υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που νοιάζονται και σ΄ αγαπούν, ακόμα και αν τις περισσότερες φορές δεν μπορείς να το αισθανθείς … πρέπει να καταλάβεις ότι αξίζεις το καλύτερο και αυτή η μάχη θα σε κάνει δυνατότερο .
Αν γνωρίζεις κάποιον που πάσχει από αυτή την ασθένεια να θυμάσαι να είσαι πάντα ευγενικός και να του δείχνεις σεβασμό . Μην πεις πράγματα όπως ότι όλο αυτό είναι ένα κακό όνειρο και θα περάσει , μην πεις σήμερα φαίνεσαι χάλια και μίζερος . Να λες κάτι όμορφο ώστε το πρόσωπο που αγαπάς να ξέρει ότι είσαι εκεί διπλα του να τον στηρίζεις.
Να έχετε λίγο υπομονή αν σας σπρώχνει μακριά , θέλει χρόνο να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου .
Η τελική ερώτηση, μια ερώτηση που κάνω συχνά στον εαυτό μου «θα τελειώσει κάποτε αυτός ο εφιάλτης ; » ή θα πρέπει να μάθω να αγαπάω την εαυτό μου μέσα από τις αλλαγές της συμπεριφοράς μου, να δεχτώ τον τρόπο που το μυαλό μου δουλεύει, να βγω έξω από αυτόν τον εφιάλτη και να αρχίσω να σχεδιάζω το μέλλον μου;
Πρέπει να μάθουμε μάλλον να αγαπάμε τα τέρατα που βασανίζουν το μυαλό και την ψυχή μας. Θυμάσαι όταν ήμασταν μικροί που πιστεύαμε ότι είχαμε τέρατα κάτω από το κρεβάτι μας όμως παρόλα αυτά κοιμόμασταν…
Κάπως έτσι είναι και η ζωή .
Η επιλογή είναι δική σου .
Τελειώνοντας, θέλω να πω κάτι το οποίο είναι ένα ευαίσθητο θέμα και δεν θα ήθελα να αναφερθώ πιο πολύ . Η αυτοκτονία δεν τελειώνει τον πόνο που νιώθεις απλά τον μεταφέρεις στους άλλους .
Αν αισθάνεσαι ότι δεν αντέχεις άλλο ζήτησε βοήθεια ! Δεν είσαι μόνος. Και να θυμάσαι το να ζητήσεις βοήθεια δεν δείχνει αδυναμία !!!!
Cassie Ρ.
