INPSYCHE.GR Εύη Ρομφαία, Κλινική ψυχολόγος
Σχετικά Άρθρα
Μετά από μια δεκαετία εντατικής έρευνας και πάνω από δύο έτη συνεχούς διαμάχης, η πέμπτη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών (DSM–5) κυκλοφόρησε.
Το 2013 στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας ,η ηγεσία της ξεκίνησε επίσημα το εγχειρίδιο, το οποίο είναι ευρέως γνωστό από τους κλινικούς ιατρούς και ασθενείς ως η «Βίβλος τηςΨυχιατρικής».
«Αυτό είναι μια πραγματικά σημαντική ημέρα. Έχω ασχοληθεί με το DSM–5 σχεδόν από την αρχή και έχω παρακολουθήσει όλη αυτή τη δουλειά που έχει συντελεστεί κατά την τελευταία δεκαετία. Υπήρξαν κυριολεκτικά εκατοντάδες άνθρωποι, ειδικοί διαφορετικών ειδικοτήτων από όλο τον κόσμο, οι οποίοι συνέβαλαν στο DSM–5.Ο ανερχόμενος πρόεδρος του Αμερικανικού Ψυχιατρικού Οργανισμού (APA) ο δόκτωρ Jeste, δήλωσε στους δημοσιογράφους σε συνέντευξη Τύπου:
“Αυτό που βλέπουμε είναι ένα κλινικό εγχειρίδιο που βασίζεται στη βέλτιστη διαθέσιμη επιστημονική γνώση…για τους ασθενείς του σήμερα, αυτό είναι το καλύτερο εγχειρίδιο που θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε” πρόσθεσε ο Δρ Jeste.
Μερικές αλλαγές κλειδιά στη νέα έκδοση περιλαμβάνουν ένα νέο κεφάλαιο οργάνωσης το οποίο δείχνει πώς οι ψυχικές διαταραχές μπορεί να σχετίζονται μεταξύ τους βάσει κάποιων προδιαθεσικών παραγόντων ή χαρακτηριστικών συμπτωμάτων. Επιπλέον, στο DSM-5, οι διαταραχές οργανώνονται στο πλαίσιο της ηλικίας – κατά μήκος της ανάπτυξης του ατόμου – καθώς και σύμφωνα με το φύλο και τις πολιτισμικές επιρροές.
Τι Νέο υπάρχει?
Σύμφωνα με τον David Kupfer επικεφαλή του DSM–5 , παρόλο που ο αριθμός των διαταραχών είναι περίπου ίδιος, στην τελευταία έκδοση έχουν προστεθεί αρκετές νέες διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της Διαταραχής επεισοδιακής υπερφαγίας, το Σύνδρομο διασπαστικής απορρύθμισης της διάθεσης και η διαταραχή της υπερσυσσώρευσης αντικειμένων που παλαιότερα φαινόταν μια εκδήλωση της ιδεο-ψυχαναγκαστικής διαταραχής.
Μια νέα ενότητα του εγχειριδίου, ο Τομέας ΙΙΙ, περιγράφει διάφορες καταστάσεις που απαιτούν περισσότερη έρευνα πριν θεωρηθούν επίσημες διαταραχές.
Οι αλλαγές αυτές σχεδιάστηκαν ώστε να βοηθήσουν τους κλινικούς ιατρούς να προσδιορίσουν με μεγαλύτερη σαφήνεια τις ψυχικές διαταραχές αλλά και να βελτιώσουν τη δυνατότητα σωστής διάγνωσης βασισμένες σε νέα ερευνητικά δεδομένα, διατηρώντας παράλληλα τη φροντίδα απέναντι στους ασθενείς.
Παρά τους υποστηρικτές του νέου εγχειριδίου, υπάρχουν και αρκετοί επικριτές όπως ο Allen Frances, επικεφαλής της προηγούμενης έκδοσης του DSM-IV ο οποίος υποστηρίζει ότι το νέο εγχειρίδιο «θα οδηγήσει δυνητικά στην εσφαλμένη διάγνωση εκατομμυρίων ανθρώπων που είναι φυσιολογικοί. Αυτό θα μετατρέψει τον τρέχοντα διαγνωστικό πληθωρισμό σε ένα υπερπληθωρισμό και θα οξύνει την υπερβολική κατανάλωση του φαρμάκου σε όσους ανησυχούν πολύ».
“Το DSM–5 μετατρέπει τη θλίψη σε Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή, τις εκρήξεις θυμού σε διασπαστική απορρύθμιση της Διάθεσης, την αναμενόμενη λήθη του γήρατος σε ήπια Νευρογνωστική διαταραχή, την ανησυχία για αρρώστια σε Σωματική Συμπτωματική Διαταραχή, τη λαιμαργία σε Διατροφική διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας και όποιος θέλει ένα διεγερτικό για αναψυχή ή βελτίωση των επιδόσεων μπορεί να διεκδικήσει τη Διαταραχή της Ελλειμματικής Προσοχής» τόνισε.
Ωστόσο, ο νέος Πρόεδρος του APA Jeffrey Lieberman, δήλωσε στους δημοσιογράφους πώς η ιδέα ότι οι αναθεωρήσεις του εγχειριδίου θα οδηγήσουν σε υπερθεραπεία είναι «ανακριβείς και αδικαιολόγητες».
«Το DSM είναι ένας διαγνωστικός οδηγός που αντανακλά όσα σήμερα γνωρίζουμε σχετικά με το πώς να ορίσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις ψυχικές διαταραχές. Ο τρόπος που εφαρμόζεται είναι κάτι που αντικατοπτρίζει την κλινική πρακτική».
Τα διαγνωστικά κριτήρια του εγχειριδίου πρόσθεσε, βασίζονται στην τρέχουσα επιστημονική γνώση που «επαληθεύει την ύπαρξη μιας συγκεκριμένης κατάστασης η οποία γνωρίζουμε ότι είναι οδυνηρή και χρόνια για τους ανθρώπους”.
Ο δόκτωρ Frances δεν είναι ο μόνος επικριτής του εγχειριδίου. Στις 29 Απριλίου ο Thomas Insel, MD, διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας (NIMH) δήλωσε ότι αν και το νέο εγχειρίδιο είναι αξιόπιστο, στερείται εγκυρότητας.
2013 Η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία (APA) Ετήσιο Συνέδριο.
Συνέντευξη Τύπου18 Μαΐου του 2013
